Zgodnie z orzeczeniem Sądu Najwyższego (SN) pracownik nie ma obowiązku wykonywania pracy po zakończeniu zatrudnienia. Jednocześnie jednak, jeśli przed rozwiązaniem umowy wyrządził różnego rodzaju szkody, to powinien za nie odpowiedzieć. Forma tegoż zadośćuczynienia może być dowolna.
Na podstawie jakiej sprawy zapadł taki wyrok SN?
Poniżej mowa jest o wyroku SN z dnia 23 stycznia 2020 roku (sygn. akt II PK 228/18). Pewien pracownik (nazwijmy go Pan T) był zatrudniony w przedsiębiorstwie X. Pracodawca działał w branży informatycznej, a Pan T był specjalistą do spraw oprogramowania sieciowego.
W regulaminie pracy przedsiębiorstwa X, z którym oczywiście Pan T się zapoznał i zaakceptował, były postanowienia dotyczące obowiązkowych czynności pracownika związanych z rozwiązaniem umowy o pracę. Mowa tu była między innymi o obowiązku zwrotu pracodawcy wszystkich materiałów, dokumentów, sprzętu oraz udzieleniu informacji o aktualnym stanie spraw związanych ze wszystkimi wykonywanymi pracami i obowiązkami związanymi z oprogramowaniem. Zgodnie z regulaminem, mogło to nastąpić także w okresie 30 dni od daty rozwiązania stosunku pracy.
Pan T po roku pracy w przedsiębiorstwie X zdecydował się przyjąć ofertę pracy w innym przedsiębiorstwie (nazwijmy je Y), skądinąd będącym podwykonawcą przedsiębiorstwa X. I tak naprawdę już w czasie trwania okresu wypowiedzenia wykonywał on na rzecz nowego pracodawcy różne prace.
Jednakże po zakończeniu zatrudnienia w przedsiębiorstwie X jego były już pracodawca zwrócił się z żądaniem dokończenia niektórych prac, rozpoczętych wcześniej oraz przekazania danych związanych z oprogramowaniami, nad którymi Pan T pracował.
Przedsiębiorstwo X, wysyłając takie żądanie, powołało się na zapisy regulaminu pracy, wskazując 30-dniowy termin po rozwiązaniu umowy o pracę na rozliczenie się byłego pracownika z pracodawcą.
Rezygnujesz z pracy? Skorzystaj z darmowego portalu i znajdź najlepszą ofertę pracy w Polsce dla Ciebie. Wejdź na JestPraca.pl!